Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym pełnionych funkcji/urzędów/ról

Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 206

Świczkowicz (Świeczka, Swiechowicz, Śmiałecki, Candelinus) Wawrzyniec (ok. 1592 — 1635), profesor extraneus Uniwersytetu Krakowskiego, geometra, autor prognostyków, ławnik lwowski. Był synem Wojciecha Świeczki, krawca z przedmieścia Skawiny koło Krakowa. W semestrze letnim 1610 wpisał się Ś. na Wydz. Sztuk Wyzwolonych Uniw. Krak., wnosząc 2 gr opłaty immatrykulacyjnej; bakalaureat (z trzecią lokatą) uzyskał w r. 1614. W półr. letn. 1617 i półr. zim. 1617/18 połowicznie wypełnił zobowiązania wynikające z tzw. dwulecia wykładowego, bowiem wykładał jedynie przez dwa semestry. W r. 1618 uzyskał stopień magistra sztuk wyzwolonych i został promowany na doktora filozofii. Jako profesor extraneus prowadził w l. 1618—24 wykłady i dysputy. We wrześniu 1619 został odnotowany jako rektor szkoły mariackiej. T.r. wydał -- Kalendarz świąt rocznych z wyborami czasów i z aspekty na Rok Pański 1620 przestępny i przybytni, --; posiadał jedynie uprawnienia profesora zewnętrznego («extraneus») z prawem wykładania i prowadzenia dysput w zakresie sztuk wyzwolonych. Zamierzając podjąć starania o katedrę astrologii, ogłosił w marcu 1623 tezy do dysputy na temat prognostyków i wróżenia z gwiazd pt. Quaestio de corporum coelestium prognosi (Cracoviae). Przeprowadzona w kolegium teologicznym dysputa zakończyła się niepowodzeniem; Ś. nie uzyskał katedry, został natomiast skierowany na profesurę matematyki do Akad. Lubrańskiego w Poznaniu. Mimo to pozostał jako extraneus na Uniw. Krak., ograniczając -- zajęcia dydaktyczne. Dn. 1 IV 1624 wystąpił jako promotor świeżo wyegzaminowanych bakałarzy z mową o treści filozoficzno-pedagogicznej, którą następnie ogłosił pt. Oratio de praesumptione et desperatione morum et studiorum impedimentis… (Cracoviae 1626). -- przeniósł się Ś. do Lwowa. W r. 1625 został seniorem szkoły katedralnej, będącej w tym czasie kolonią akademicką Uniw. Krak.; funkcję tę pełnił jeszcze w r. 1627. -- korzystał z możliwości druku w oficynie metropolitalnej Jana Szeligi, wydając -- kalendarzyki prognostyczne. -- dedykował je star. krasnostawskiemu Jakubowi Sobieskiemu (Rozsądek z przestrogą na obwieszczenie urodzaju, chorób i inszych przygód [...] na rok Pański 1626), wojewodzicowi poznańskiemu Mikołajowi Ostro-

Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 207

rogowi (Rozsądek z gwiazd i obrotów niebieskich […] na rok Pański 1629...), -- Aleksandrowi Bałabanowi (Praktyka z gwiazd i obrotów niebieskich na rok po narodzeniu Pańskim 1630...), -- Bartłomiejowi Bełżeckiemu (Prognostyka z gwiazd i obrotów niebieskich na rok Pański 1631) i -- Januszowi Tyszkiewiczowi (Rozsądek z przestrogą na obwieszczenie przypadków i odmian na powietrzu rozmaitych […] na rok Pański 1632...). W r. 1626 opublikował ponadto biograficzny utwór „Vita Illustris et Magnifici Viri D. Bartholomaei Nowodvorscii....”, zapewne autorstwa Sobieskiego, --. W r. 1627 został Ś. pisarzem ławy miejskiej we Lwowie; 30 VI 1628 uzyskał od Zygmunta III tytuł geometry publicznego. -- W r. 1629 był już notariuszem publicznym nominacji papieskiej. -- Dn. 22 II 1633 został obrany ławnikiem. -- spisał 2 II 1635 -- testament. -- Zmarł we Lwowie przed 9 II 1635.