Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym pełnionych funkcji/urzędów/ról

Informacje źródłowe i ich interpretacja

Informacje w zapisie źródłowymZdarzenie urzędowe (zinterpretowane)
Imię:Sigismundus
Osoba:Zygmunt ze Stężycy, syn Jana
Typ zdarzenia:trwanie funkcji
Funkcja/urząd/rola:wykładowca
Miejsce/instytucja:wydział filozofii/sztuk wyzwolonych {Uniwersytetu Krakowskiego}
Datacja:pocz. sem. letniego 1520 — kon. sem. letniego 1520
Komentarz: Paruulum philosophie Stobnicziensis
Nazwisko:---
Desygnat stanowy:---
Imię ojca:---
Miejsce pochodzenia:Stenczicza (Stężyca)
Typ zdarzenia:trwanie funkcji
Funkcja/urząd/rola:wykładowca
Miejsce/instytucja:wydział artium, (wydział filozofii/sztuk wyzwolonych {Uniwersytetu Krakowskiego})
Datacja:pocz. sem. letniego 1520 — kon. sem. letniego 1520
Komentarz: Paruulum philosophie Stobnicziensis

Pełna treść zapiski źródłowej

Źródło: Liber diligentiarum facultatis artisticae Universitatis Cracoviensis 1487-1563, wyd. W. Wisłocki, Kraków 1886 (Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce, t. 4).

Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 145

Ptolomei: 9. mgr. Sigismundus de Stenczicza {{2}} Paruulum philosophie Stobnicziensis {{3}}, i; 10. Nicolaus Schadeck Alcabicium, in vigilia Crucis {{4}} finiuit; i; 11. mgr. Iacobus de Islza {{5}} Lecturam De generacione; 12. mgr. Stanislaus {{6}} Exercicium Noue logice, iiiiii; 16. mgr. Franciscus de Lublin Ex. Topicorum, non finiuit, sed discessit feria tercia ante Corporis Cristi {{7}}, ii; 17. mgr. Mathias Schamotuli L. De celo et mundo, pro Skrzetusky; 18. mgr. Stanislaus Cracouiensis L. Phisicorum; 19. mgr. Anthonius de Napachani Philosophiam {{8}} Leonhardi Aretini, finiuit feria tercia ante Mathei {{9}}; 20. mgr. Bartholomeus de Wratislauia Ex. De celo et mundo.

Komentarz do fragmentu zapiski:
2 Sic! de Stężyca.
3 Joannis.
4 13 Septembris.
5 Junior.
6 de?
7 5 Junii.
8 Isagogen in philosophiam moralem.
9 18 Septembris.

Uniwersytet JagiellońskiAkademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w KrakowieNarodowy Program Rozwoju Humanistyki