Full view of a note about event related to functions/offices/roles

Note fragment 1 , Page/tab number in the source: 597

Marciszewski (Marciszowski) Jakub Michał h. Jastrzębiec (1718–1773), profesor i dziekan Wydziału Prawa, rektor Akad. Krak., kanonik katedry krakowskiej. Pochodził z rodziny szlacheckiej, osiadłej w diec. krakowskiej, był synem Błażeja. Studia uniwersyteckie rozpoczął w Krakowie w półr. letn. 1731. -- w listopadzie 1735, uzyskał stopień bakałarza sztuk wyzwolonych i filozofii, a w r. 1738 (17 XII) został promowany do stopnia doktora filozofii. Bezpośrednio po promocji wysłany do kolonii w Białej Podlaskiej, nauczał przez dwa lata gramatyki. Odwołany do Krakowa, podjął w półr. zim. 1741/2 zajęcia na Wydziale Filozoficznym jako extraneus non de facultate, ale już w następnym półroczu rozpoczął kilkuletnią pracę nauczycielską w Szkołach Nowodworskich, ucząc gramatyki, poetyki, retoryki i dialektyki. W półr. zim. 1742/3 został przyjęty do Wydziału Filozoficznego jako extraneus de facultate. Pracując w Kolegium Nowodworskiego, objął seniorat Bursy Starnigielskiej, który sprawował do r. 1749 (7 I). Na podstawie kwestii z zakresu logiki, pt. De differentia, i po odbyciu dysputy 5 X 1748 wszedł do Kolegium Mniejszego, otrzymując równocześnie z prezenty Uniwersytetu prebendę w kolegiacie Wszystkich Świętych w Krakowie. W t. r. (22 XI) powierzył mu Uniwersytet obowiązki seniora Bursy Prawników. W półr. zim. 1748/9 rozpoczął M. wykłady zasad prawa na Wydziale Prawa. W dn. 23 III 1753 na konwokacji Uniwersytetu został powołany do Collegium Iuridicum z obowiązkiem odbycia dysputy, czego dopełnił 9 X 1753, przedkładając rozprawę na temat De injuriis et damno dato. Dn. 12 III 1755 Uniwersytet powołał go na stanowisko dyrektora Akademii Lubrańskiego w Poznaniu. -- M., odwołany do Krakowa w listopadzie 1758, wziął czynny udział w staraniach Akad. Krak. o uruchomienie kolonii akademickiej w Tarnowie. W czerwcu 1760 został wybrany prowizorem kolonii tarnowskiej. -- W r. 1762 został prowizorem Bursy Prawników, a w r. 1767, po śmierci W. Biegaczewicza, otrzymał prowizorat Bursy Królewsko-Jagiellońskiej. Działalność dydaktyczną na Wydziale Prawa wznowił M. w półr. letn. 1759 wykładami prawa kanonicznego. W l. 1759–62 korzystał z fundacji Łukasza Doctoriusa i jako «doctorianus» wykładał kazuistykę (De censoris, De irregularitatibus, De praeceptis). W październiku t. r., na podstawie rozprawy prawniczej De praelatis et canonicis i publicznej dysputy, uzyskał licencjaturę, a w grudniu, po publicznej obronie kwestii De jure Majestatico tytuł doktora utriusque iuris. W l. 1763–4 prowadził wykłady De censibus et reductione monetae in Regno, w półr. letn. 1765 objaśniał traktat De irregularitatibus, zaś w półr. zim. wykładał De monetariis et poenis eorum; w półr. letn. 1766 czytał o heretykach. W l. 1766–8 miał prelekcje o władzy biskupa, a od 1768–70 wykładał Resolutiones casuum in iure expressorum et dabilium. W półr. letn. 1770 rozpoczął wykłady Controversiarum iuris et casuum in utroque repe-

Note fragment 2 , Page/tab number in the source: 598

ribilium, począwszy od półr. letn. 1772 do końca swej działalności dydaktycznej w r. 1773 wykładał ponownie Resolutiones casuum in iure expressorum et dabilium. Jako collega iuridicus pełnił kilkakrotnie funkcje prepozyta Kolegium Prawniczego. W r. 1765 bp K. Sołtyk mianował go podkanclerzem Wydziału Prawa. Wybierany był siedem razy dziekanem tegoż Wydziału i sześciokrotnie rektorem Akad. Krak., a mianowicie w półr. zim. 1766/7, letn. 1767, zim. 1767/8, letn. 1771, zim. 1771/2, letn. 1772; -- W r. 1751 został kanonikiem kapituły wojnickiej, którym przestał być w r. 1763. W r. 1754 otrzymał instytucję na kanonię kantora w kolegiacie Wszystkich Świętych z prezenty Akad. Krak. i rady miejskiej w Krakowie, w r. 1759 – probostwo w Koniuszy. W r. 1762 został kanonikiem krakowskim. -- Po sejmie 1766 r. opracował antologię wypowiedzi skierowanych przeciw równouprawnieniu dysydentów pt. „Dowody gorliwości polskiej o wiarę świętą katolicką rzymską na sejmie walnym warszawskim okazane” (Kr. 1766). M. jest autorem kilku prac z zakresu prawa, logiki oraz kazań i panegiryków. Posiadał własny księgozbiór prawniczy i cenną kolekcję monet. Zmarł 9 III 1773 i pochowany został w nie istniejącej obecnie kolegiacie Wszystkich Świętych w Krakowie. --