Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym pełnionych funkcji/urzędów/ról
Informacje źródłowe i ich interpretacja
Informacje w zapisie źródłowym | Zdarzenie urzędowe (zinterpretowane) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Imię: | Valerianus |
| ||||||||||||
Nazwisko: | Pernus | |||||||||||||
Desygnat stanowy: | --- | |||||||||||||
Imię ojca: | --- | |||||||||||||
Miejsce pochodzenia: | --- | |||||||||||||
Typ zdarzenia: | początek funkcji | |||||||||||||
Funkcja/urząd/rola: | pisarz miejski | |||||||||||||
Miejsce/instytucja: | --- | |||||||||||||
Datacja: | pocz. sem. zimowego 1540/1541 — kon. sem. zimowego 1540/1541 | |||||||||||||
Komentarz: | Informacja edytora z przypisu. |
Pełna treść zapiski źródłowej
Źródło: Conclusiones Universitatis Cracoviensis ab anno 1441 ad annum 1589, wyd. H. Barycz, Kraków 1933.
Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 212
Anno Domini 1536 facta est violencia et disiectio tectorum circa domos Universitatis nostre bursarum pauperum et Ungarorum, que erant supra cellaria, per lictores civitatis Cracoviensis die decima iunii, que erat vigilia sanctissime Trinitatis, ut dicebatur de mandato tunc domini Venceslai Chodorowsky de Sąndecz, proconsulis eiusdem civitatis, qui immemor iuramenti sui circa intitulacionem per eum facti {{2}}, ubi promiserat se promovere bonum Universitatis ad quemcumque statum veniret. Postea prefatus dominus rector, premissa convocacione consiliariorum et decanorum tredecima iunii, conclusum erat defen-
Komentarz do fragmentu zapiski:
{{2}} Zapisany w półr. zim. 1512/3 (13 XII) jako «Venceslaus Stanislai de Nova Sandecz dioc. Cracoviensis gr. 2 s.» (Album stud. II 141).
Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 215
Deinde anno eodem, decima septima iunii, facta convocacione per eundem dominum rectorem tocius Universitatis, cuius tenor sequitur et est talis: Venerabilis et egregie domine doctor et magister reverende. Sit tua dominacio hodie hora XVIII in stuba communi Collegii maioris artistarum ad audiendum peticionem venerabilis domini Valeriani Pernus de Cracovia, Universitatis Parisiensis arcium magistri, super sua admissione ad respondendum pro loco, ac relacionem dominorum consulum Cracoviensium necnon ad videndum presentari apparatum ad altare Universitatis per executores olim magnifici Luce Noskowsky, medicine doctoris erectum, — et de aliis per rectorem promovendis, tractandum, consulendum et concludendum, prout diligitis bonum Universitatis, sub pena non contradicendi. Detur omnibus dominis doctoribus et magistris duntaxat salariatis.
Fragment zapiski 3 , Numer strony/karty w źródle: 215
In qua convocacione quoad primum articulum convocacionis de domino Valeriano Pernus, Universitatis Parisiensis arcium magistro, conclusum est de consensu omnium doctorum et magistrorum, quod prefatus Valerianusa admittatur ad responsionem publicam pro loco habendo inter magistros nostre Universitatis in hunc modum, ut questionem in artibus presentet decano et facultati artistice in convocacione artistica castigandam, revidendam per decanum, si videbitur. Quam per baccalaureum determinabit una hora tantum, ipse vero per se argumenta sustinebit magistrorum, quos rector et decanus deligent pociores. Quibus rector mittet partes una septimana ante responsionem. In argumentando vero hic ordo observabitur: dominus vicecancellarius {{1}} primus argumentabitur, deinde arcium magistri secundum senium seu promocionemb, pro qua die dominus rector faciet mandatum tocius Universitatis, ut eciam consuetum est fieri in responsione doctorum aliarum facultatum. Magistri vero in suis opposicionibus debebunt se absolvere,
Komentarz do fragmentu zapiski:
{{1}} Był nim Stanisław Biel z Nowego Miasta, prof. i doktor teologji.
Fragment zapiski 4 , Numer strony/karty w źródle: 216
uno die tantum, pars eorum ante prandia, reliqui isto absoluto prandio. Demum responsione absoluta, magister respondens iuxta statuta Universitatis ex decreto domini rectoris ultimo loco inter magistros gaudebit {{1}}.
Komentarz do fragmentu zapiski:
1 Ten egzamin nostryfikacyjny, zwany wówczas inkorporacją, odbył Walerjan Pernusz z powodzeniem 17 VI t. r., broniąc następującej tezy: «Cum haec tria insunt animae, affectus, potentiae et habitus, estne sententia eorum refutanda, qui in universum improbant aut auferunt affectus» (por. Lib. dil. str. 355 i Muczkowski, Statuta str. 194). Niedługo jednak cieszył się nim Uniwersytet, gdyż po niecałych czterech latach rzuca Pernus. w półr. zimowem 1540/1 r. zawód nauczycielski, zostaje pisarzem miejskim, później rajcą, żeni się i przechodzi na protestantyzm.