Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym pełnionych funkcji/urzędów/ról
Informacje źródłowe i ich interpretacja
Informacje w zapisie źródłowym | Zdarzenie urzędowe (zinterpretowane) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Imię: | Wincenty |
| ||||||||||||
Nazwisko: | Kot | |||||||||||||
Desygnat stanowy: | --- | |||||||||||||
Imię ojca: | --- | |||||||||||||
Miejsce pochodzenia: | Dębno (Dębno) | |||||||||||||
Typ zdarzenia: | koniec/ustanie funkcji | |||||||||||||
Funkcja/urząd/rola: | oficjał | |||||||||||||
Miejsce/instytucja: | kolegiata w Warszawie, (kolegiata św. Jana w Warszawie) | |||||||||||||
Datacja: | pocz. 1425 roku — kon. 1425 roku | |||||||||||||
Komentarz: | --- |
Pełna treść zapiski źródłowej
Źródło: Polski Słownik Biograficzny, t. 14 (1968-1969)
Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 450
Kot Wincenty z Dębna h. Doliwa (ok. 1395–1448), arcybiskup gnieźnieński, prymas, kardynał kreacji antypapieża Feliksa V. Był synem Macieja Kota z Dębna, kaszt. nakielskiego, i bliżej nie znanej Małgorzaty. Po raz pierwszy pojawia się w źródłach w r. 1413, kiedy rozpoczął studia w Akad. Krak.; tam w r. 1415 uzyskał tytuł bakałarza, w 1417 magistra artium, później miał czas jakiś wykłady na tymże Wydziale Filozoficznym. -- Przed r. 1422 został kanonikiem gnieźnieńskim i poznańskim, otrzymał prebendę w Witkowie (posiadał ją do r. 1439), w l. 1421–5 był oficjałem warszawskim, następnie kanclerzem kapituły poznańskiej. -- K. był wikariuszem generalnym poznańskim (1429–30) -- Po mianowaniu Władysława Oporowskiego biskupem włocławskim K. otrzymał po nim godność podkanclerzego kor.; po raz pierwszy jako podkanclerzy występuje 17 X 1434 r.
Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 451
-- zapewne w tym okresie [1436] otrzymał K. godność kantora krakowskiego. -- Po śmierci prymasa Wojciecha Jastrzębca (2 IX 1436) kapituła gnieźnieńska, -- 29 X t. r. wybrała jednomyślnie K-a. -- papież prekonizował K-a arcybiskupem (w Bolonii 15 III 1437) i wystawił bullę konfirmacyjną. Po zrezygnowaniu z urzędu kustosza K. odbył uroczysty ingres do katedry gnieźnieńskiej 4 VIII t. r. Oleśnicki dokonał konsekracji K-a 3 IX t. r. w Gnieźnie. -- kardynałem prezbiterem tytułu św. Chryzogona zamianował Feliks V K-a zapewne na tajnym konsystorzu 12 X 1440 r. i ogłosił tę nominację na konsystorzu jawnym 11 III 1441 r. -- Ostatecznie K. przyjął kapelusz kardynalski na początku 1442 r. --
Fragment zapiski 3 , Numer strony/karty w źródle: 452
-- Składając do rąk papieża nieprawnie nabyty kapelusz kardynalski, prosił K. o absolucję od kar kościelnych i przebaczenie (otrzymał je później bullą z 2 X 1447 r.). -- zmarł 14 VIII t. r. [1448] w Uniejowie. Pochowany został 17 VIII w katedrze gnieźnieńskiej --
Komentarz do zapiski |
---|
Biogram PSB: Aleksander Swieżawski, Kot Wincenty (ok. 1395-1448), s. 450-452. |