Blick im Eintrag über Bildung/Akademichen Graden

Eintragsabschnitt 1 , Seite/Karte in der Quelle: 226

Celtis (lub Celtes) Konrad (1459–1508), wędrowny humanista niemiecki i prawdziwy pionier idei Odrodzenia w Europie środkowej, przyniósł je także do Krakowa i tu krzewił przez dwa lata (1489–91); choćby więc nawet nie był w r. 1490 wykładał jako »extraneus« w Uniwersytecie Krakowskim (wykład taki przyjmują Fijałek i Morawski), to przez intensywną działalność poza Uniwersytetem należy także do kultury polskiej i słusznie w historiach literatury i kultury polskiej stale bywa omawiany. Syn frankońskiego chłopa Jana Bickela (urodzony w Wipfeld pod Würzburgiem), przybywając w r. 1489 do Krakowa, był już znaczną wśród humanistów figurą. Po studiach w Kolonii (1478) i Heidelbergu (1484), -- gdzie promował się na magistra, puścił się na wędrówkę po Niemczech, zatrzymując się w Erfurcie, Rostocku, a przede wszystkim w Lipsku (1486/7). Tam wykładał już filozofię Platona, retorykę Cycerona, poetykę Horacego, wydał dwie tragedie Seneki i urządzał przedstawienia dramatów starożytnych. -- Opuściwszy Włochy, podążył C. na dwór Macieja Korwina do Budy, a stąd do Krakowa, gdzie przybył na wiosnę 1489 r. W letnim półroczu t. r. wpisał się na uniwersytet. Do immatrykulacji skłoniła go nie, jak Kallimacha Buonacorsi w r. 1472, myśl o przyszłej karierze uniwersyteckiej w Krakowie, ale poświadczona przez starego biografa chęć uzupełnienia studiów matematycznych i astronomicznych u Wojciecha z Brudzewa. -- odwdzięczył się krakowianom -- założeniem pierwszego w Europie środkowej towarzystwa literackiego pod nazwą »Sodalitas litteraria Vistulana«. Do tego towarzystwa należeli niektórzy magistrowie uniwersyteccy, jak Wojciech z Brudzewa, Jan Sommerfeld starszy, Jan Bar (Ursinus), Stanisław Selig, Zygmunt Gossinger (Fusilius), -- Między jego poezjami znajduje się hołd dla Kallimacha jako śpiewaka Fanni i Drusilli, pochwała profesorów krakowskich, Brudzewczyka, Seliga i Ursyna, elogium »gimnazjum krakowskiego«, panegiryk na Polskę, opis salin Wielickich, nawet żubra. W wierszu De navigatione sua Sarmatica (wyd. 1492) opisał wycieczkę z Krakowa Wisłą do jej ujścia. Pierwsza księga Amores (wyd. 1502) opiewa miłość do nadwiślańskiej Halszki, przezwanej Hasiliną, dla której miał się nawet uczyć po polsku. Gdy, poduczywszy się matematyki i astronomii, wyjechał z początkiem r. 1491 z Krakowa, --

Eintragsabschnitt 2 , Seite/Karte in der Quelle: 227

-- Katedrę uniwersytecką dostał najpierw w Ingolstadzie (1492), potem w Wiedniu (1497), gdzie zorganizował pierwsze w Europie Collegium poetarum et mathematicorum (1502); tutaj też zmarł w r. 1508. --