Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym edukacji i stopni naukowych
Informacje źródłowe i ich interpretacja
| Informacje w zapisie źródłowym | Zdarzenie naukowe (zinterpretowane) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Imię: | Wojciech |
| ||||||||||||||
| Nazwisko: | Staroźrebski | |||||||||||||||
| Desygnat stanowy: | --- | |||||||||||||||
| Imię ojca: | --- | |||||||||||||||
| Miejsce pochodzenia: | --- | |||||||||||||||
| Typ zdarzenia: | immatrykulacja | |||||||||||||||
| Etap edukacji/stopień naukowy: | student | |||||||||||||||
| Dziedzina nauki: | --- | |||||||||||||||
| Instytucja: | Uniwersytet Krakowski, (Uniwersytet Krakowski (Akademia Krakowska)) | |||||||||||||||
| Datacja: | pocz. 1530 roku — kon. 1530 roku | |||||||||||||||
| Komentarz: | Immatrykulował się w semestrze zimowym 1530 r. | |||||||||||||||
Pełna treść zapiski źródłowej
Źródło: Polski Słownik Biograficzny, t. 42 (2003-2004)
Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 361
Staroźrebski (Starozrzebski) vel Sobiejuski Wojciech h. Dołęga (ok. 1517–1580), biskup chełmski, następnie przemyski. Pochodził z rodziny osiadłej w woj. inowrocławskim i płockim, która od dziedziczonych majętności Staroźreby i Sobiejuchy pisała się Staroźrebskimi lub Sobiejuskimi. Był synem Wojciecha (zm. 1528) i Elżbiety z Łękowskich. W semestrze zimowym 1530 immatrykulował się S. na Uniw. Krak., -- Najpóźniej od r. 1538 studiował we Włoszech: najpierw w Padwie, gdzie był t.r. konsyliarzem prawników -- potem w Bolonii, -- 6 I 1541 spotkał się z podążającym do Rzymu posłem królewskim Janem Ocieskim. W Italii uzyskał doktorat obojga praw. Już w r. 1541 był S. kanonikiem płockim; nie wiadomo jednak, czy miał święcenia kapłańskie. Dn. 8 V 1546 otrzymał kanonię gnieźnieńską, -- wkrótce (na przełomie września i października 1548) ustąpił to beneficjum Markowi Dąbrowskiemu. W kwietniu 1547 występował z tytułem sekretarza królewskiego -- W r. 1553 był już archidiakonem dobrzyńskim. --
Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 362
-- S. -- 10 II 1555 otrzymał -- kantorię krakowską. -- Otrzymawszy 30 XII [1558] kanonię zwaną Sieradz, wszedł ponownie do kapit. gnieźnieńskiej. W r. 1559 został wysłany przez kapit. krakowską na synod do Wolborza i 6 VI t.r., już jako kustosz sandomierski, otrzymał archidiakonat krakowski, -- Przed 8 V 1560 zrezygnował S. z kantorii krakowskiej, a 20 IX t.r. zrzekł się godności kanonika włocławskiego. -- W r. 1562 ponownie przebywał na Litwie, gdzie w Wilnie przed 1 VIII t.r. został mianowany biskupem chełmskim, co papież Pius IV zatwierdził 6 XI, zezwalając mu jeszcze przez pół roku użytkować probostwo «Szienko» (Szreńsko, obecnie Szreńsk w diec. płockiej), przez rok – kanonikat płocki i dożywotnio archidiakonat krakowski. --
Fragment zapiski 3 , Numer strony/karty w źródle: 364
-- Przed 10 V 1577 Stefan Batory awansował S-ego na biskupstwo przemyskie; po prekonizacji na konsystorzu 11 XII t.r. S. objął je 9 III 1578, zachowując probostwo w Szreńsku i archidiakonat dobrzyński. --
Fragment zapiski 4 , Numer strony/karty w źródle: 365
-- Zmarł 9 IV 1580 w Warszawie, został pochowany w katedrze p. wezw. św. Jana Chrzciciela, w kaplicy Wodyńskich (Najświętszego Sakramentu). --
| Komentarz do zapiski |
|---|
| Biogram PSB: Irena Kaniewska, Staroźrebski vel Sobiejuski Wojciech (ok. 1517-1580), s. 361-366. |
