Pełny podgląd notatki o twóczości i księgozbiorze

Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 26

Szymakowski Piotr Aleksander (1680-1754), profesor i rektor Uniwersytetu Krakowskiego, administrator drukarni uniwersyteckiej. Zapewne pochodził z rodziny szlacheckiej h. Prawdzic wywodzącej się z ziemi ciechanowskiej (woj. mazowieckie), był synem Pawła. S. studiował na Wydz. Filozoficznym Uniw. Krak.; być może już podczas studiów przyjął 18 VI 1707 niższe święcenia duchowne. Bakalaureat sztuk wyzwolonych uzyskał 18 XI 1711, a w r. 1713 zakończył studia promocją na magistra sztuk wyzwolonych i doktora filozofii. W l. 1714-15 wykładał jako docent extraneus na Wydz. Filozoficznym, a w l. 1715-19 w uniwersyteckich Szkołach Nowodworskich uczył kolejno w klasach gramatyki, poetyki, retoryki i dialektyki. Napisał utwór dramatyczny Eleutheria (Cracoviae 1716) -- utwór ten wystawił 7 IV 1716 w Szkołach Nowodworskich. Był w tym okresie seniorem Bursy Jerozolimskiej. Zaproszony 12 IX 1718 do grona profesorskiego Kolegium Mniejszego, odbył 13 I r.n. wymaganą dysputę «pro loco» na podstawie tezy "Quaestio de universali, ex I[sagoges] P[orphyrii] C[apite] ultimo et 7. metaph. text 14. deprompta (Cracoviae 1720); -- W panegiryku Gemma Doctorum (Cracoviae 1720) uczcił pamięć zmarłego 23 VI 1720 trzykrotnego rektora Uniw. Krak. Marcina Oślińskiego -- W semestrze letnim 1721 był S. dziekanem Wydz. Filozoficznego. Dn. 2 III 1722 został administratorem drukarni Kole-

Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 27

gium Większego -- zarządzał drukarnią do 5 VII 1745. Dn. 26 VI 1726 został S. kanonikiem kolegiaty św. Floriana, a 20 XII t.r. przyjął święcenia subdiakonatu. Z pewnością już wcześniej rozpocząl studia teologiczne, skoro w r. 1727 uzyskał stopień bakałarza (sentencjariusza) i przyjąwszy 12 IV t.r. święcenia kapłańskie, zapewne wkrotce rozpoczął wykłady na Wydz. Teologii Uniw. Krak. Wykładał teologię tomistyczną, sakramentalną, spekulatywną i moralną; w r. 1727 (lub 1728) jako profesor otrzymał katedrę teologiczną. -- Z prezenty Uniwersytetu dostał 13 XII 1730 probostwo w Nasiechowicach koło Miechowa; -- W l. 1730-45 sprawował funkcję prowizora Szkół Nowodworskich. -- W semestrze letnim 1737 został wybrany na urząd rektora Uniw. Krak. i pełnił go przez trzy kolejne kadencje (do r. 1738). Dn. 1 VII 1744 otrzymał kustodię w kolegiacie św. Floriana, a 13 V r.n. został jej prepozytem. Był również kanclerzem kolegiackiej kapituły w Sieradzu. W r. 1740 jako bakałarz formatus S. zwrócił się o nadanie mu licentiam promovendi (pozwolenie na uzyskanie stopnia doktora) z teologii; w tym celu przedstawił w r. 1746 Quaestio theologica, de sacramento poenitantiae ex tertia parte Divi Thomae, Doctoris Angelici (Cracoviae 1746) i po przeprowadzeniu 12 IX t.r. egzaminu-dysputy otrzymał tytuł licencjata, czyli prawo do prowadzenia wykładów; wszedł wówczas w skład Wydz. Teologii. -- Promocję doktorską odbył 22 I 1748; Andrzej Lipiewicz, profesor klasy retoryki w Szkołach Nowodworskich, uczcił to wydarzenie panegirykiem "Quadratum virtutum, laborum, meritorum, et scentiae perfectissimum architectante..." (Cracoviae 1748). -- Również Wojciech Biegaczewicz gratulował S-emu wierszowanym "Vertices laureis laureae verticibus partes..." (Cracoviae 1748). T.r. objął S. urządz dziekana Wydz. Teologicznego. Jako zasłużony dla Uniwersytetu otrzymał tytuł «senior pater». -- Przed 4 IX 1754 zapisał Uniw. Krak. 15 tys. złp. (m.in. Kolegium Mniejszemu 3 tys., Kolegium Większemu i Kolegium Prawniczemu po 5 tys.), -- W marcu 1755 przekazano na mocy jego testamentu 2 tys. złp. na potrzeby drukarni uniwersyteckiej. S. zmarł 25 (lub 26) X 1754, został pochowany 31 X w kościele św. Floriana -- Epitafia na jego cześć ułożyli Wojciech Jan Kanty Biegaczewicz ("Maesta Niobe, mater universitas..., Cracoviae 1754) i Antoni Michalski ("Petra fatis eminentior virtutibus...", Cracoviae 1754). --