Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym pełnionych funkcji/urzędów/ról

Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 281

Szymon z Sierpca (zm. 1512), magister sztuk wyzwolonych, profesor Uniwersytetu Krakowskiego. Pochodził z Sierpca (dawniej Sieprc) w woj. płockim, był synem Stefana. W semestrze letnim 1485 wpisał się S. na Uniw. Krak., uiszczając opłatę immatrykulacyjną w wysokości 3 gr. W r. 1487 został bakałarzem sztuk wyzwolonych, a wkrótce po Bożym Narodzeniu r. 1491 magistrem sztuk wyzwolonych. W czasie studiów kilkakrotnie stawał przed sądem rektorskim, m.in. w r. 1488 toczył spór z Aleksym z Pułtuska, a w r. 1489 brał udział w zabawie i pijatyce z «najemnikami» (stipendiarii), spośród których został wyciągnięty «solidnym szturchnięciem» przez bakałarza Mikołaja z Obór; -- W semestrze zimowym 1492 rozpoczął S. wykłady na Wydz. Sztuk Wyzwolonych jako extraneus spoza wydziału; wykładał i prowadził ćwiczenia z lektur arystotelesowskich, ale wykazywał też zainteresowanie astronomią. W półr. letn. 1493 wykładał „Theoricas Novas Planetarum” Georga von Peurbacha, -- W semestrze letnim 1494 wykładał „Tabulas resolutas”, -- Jednocześnie pełnił funkcję rektora szkoły przy kościele p. wezw. Wszystkich Świętych (poświadczony źródłowo w r. 1493). Dn. 4 III 1494 został przyjęty do Wydz. Sztuk Wyzwolonych, a w r. 1495 wszedł w skład Kolegium Mniejszego. W l. 1495-1507 wykładał i prowadził ćwiczenia głównie z zakresu gramatyki, logiki i filozofii przyrody, rzadziej matematyki (w r. 1495 prowadził wykład perspektywy, czyli optyki). Wybierał lektury standardowe, nie

Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 282

wyróżniając się zainteresowaniami astronomicznymi ani humanistycznymi; śladem wykładów jest pochodzący z jego biblioteki inkunabuł, zawierający „Fizykę” Arystotelesa. W l. 1496-7 pełnił funkcję seniora Bursy Ubogich; w r. 1501 był prebendarzem kościoła p. wezw. św. Wojciecha. W semestrze letnim 1505 pełnił godność dziekana Wydz. Sztuk Wyzwolonych. Dn. 17 II 1507 został S. powołany na członka Kolegium Większego (razem z Janem ze Stobnicy) -- w r. 1508 uregulował ostatnie kwestie czynszu pobieranego z kolegiatury w Kolegium Mniejszym. W semestrze zimowym t.r. nie prowadził wykładów, a w letnim 1509 był prepozytem Kolegium Większego. Pod koniec t.r. wszedł w spór z Mikołajem Pychem z Pilicy, profesorem teologii i dziekanem kolegiaty p. wezw. św. Floriana na Kleparzu, -- posiadał inkunabuł z „Summą teologiczną” św. Tomasza z Akwinu -- Pozostał wykładowcą na Wydz. Sztuk Wyzwolonych, omawiając niemal wyłącznie lektury z zakresu logiki; wyjątek stanowiła „De anima” Arystotelesa. -- w październiku 1511 wraz z rektorem Adamem z Łowicza i prokuratorem Mikołajem z Koprzywnicy reprezentował Uniwersytet przy zakupie -- domu przy ul. św. Anny. S. zmarł 13 VII 1512 w swoim mieszkaniu w zachodnim skrzydle Kolegium Większego. W testamencie przekazał Kolegium m.in. dwa cynowe dzbany i wiszący świecznik w kształcie korony ze schowkami na świece; bibliotece legował dwa inkunabuły, dla ołtarza św. Leonarda w stubie communis przeznaczył drobny sprzęt liturgiczny, --