Fragment zapiski 1 ,
Numer strony/karty w źródle: 396
Piotr z Dzwonowa (de Swanow, Swanowski, ze Zwanowa, ze Żvanowa), (zm. 1453?), profesor Uniw. Krak. Był synem Świętosława, pochodził prawdopodobnie z Dzwonowa w Wielkopolsce --. Na Uniw. Krak. wpisał się w r. 1429 i był m. in. uczniem Wawrzyńca z Raciborza, który uczył go astronomii przy pomocy przyrządów. Bakalaureat artium uzyskał w r. 1431, a magisterium w r. 1433. W l. 1434–44 wykładał teoryki planet Gerarda z Sabbionety, „Elementy” Euklidesa, „Parva naturalia” i objaśniał tablice alfonsyjskie. W r. 1443 był dziekanem Wydziału Artium. P. zajmował prawdopodobnie kolegiaturę ufundowaną przez Jana Stobnera. -- Ok. r. 1443 uzyskał P. (także jako uczeń Wawrzyńca) bakalaureat teologii; zachowało się jego podziękowanie wygłoszone przy otrzymywaniu tego stopnia. Studia teologiczne kontynuował, o czym świadczą «principia» do „Sentencji” Piotra Lombarda, znajdujące się w rękopisie w archiwum oo. Paulinów na Jasnej Górze (II 22 k. 78–94). Był kanonikiem kolegiaty Św. Floriana na Kleparzu. -- P. występował w l. 1440–52 w sądzie biskupa krakowskiego jako prokurator Uniw. Krak. (1443, 1450) oraz w imieniu własnym. Zmarł prawdopodobnie w r. 1453. Ostatni raz jako żyjący jest wzmiankowany 2 VIII 1452, a już 29 III 1454 miało miejsce postępowanie spadkowe. Egzekutorami jego testamentu byli profesorowie Uniw. Krak.: Jan ze Słupczy i Andrzej Grzymała. P. zapisał Uniw. Krak. księgozbiór, głównie o treści teologicznej, oraz może jakąś sumę pieniężną, skoro dług od Stanisława Czarnego, mieszczanina krakowskiego, odebrał Andrzej Grzymała imieniem profesorów. --
