Fragment zapiski 1 ,
Numer strony/karty w źródle: 386
Ossędowski (Osędowski, Ossendowski) Stanisław h. Lis (zm. 1669), poeta, profesor prawa Akademii Krakowskiej, kanonik krakowski. Ur. w Dzierżawach w diec. gnieźnieńskiej, był synem Tomasza. W półr. zim. 1625 immatrykulował się w Uniw. Krak., w r. 1629 uzyskał bakalaureat, a w r. 1632 – magisterium sztuk wyzwolonych. Początkowo jako docent extraneus wykładał na Wydziale Filozoficznym (1633/4–1634/5), następnie powołany na profesora w Szkołach Nowodworskich uczył gramatyki (do r. 1637), w l. 1637–1638/9 poetyki, wreszcie w r. 1639 retoryki (w t. r. pełnił również obowiązki seniora Bursy Sisiniusa) i zasłynął jako autor okolicznościowych wierszy i jasełek oraz dialogów pasyjnych, --. M. in. w r. 1638 przygotował na scenę poemat poświęcony patronce szkół i filozofów św. Katarzynie Aleksandryjskiej, w t. r. z okazji ślubu Władysława IV i Cecylii Renaty uczniowie O-ego wystąpili z uroczyście śpiewanymi wierszami, drukowanymi pt. „Cithara Novodvorsciana in adventum Cracoviam Vladislai IV et Caeciliae Renatae” (Kr. 1638), nadto uświetnili recytacjami urodziny Adama Hieronima Sieniawskiego i promocję doktora filozofii Grzegorza Zdziewojskiego. W r. 1639 wydał panegiryk Philakai Zdziewoianae Domus, a w r. n. łacińską odą Feliks omen uczcił objęcie przez profesora teologii Zygmunta Gregorowica kanonii Św. Floriana w Krakowie. Powołany 9 IX 1639 do Kolegium Mniejszego, wkrótce po przyjęciu święceń kapłańskich otrzymał altarię Św. Tomasza Kantuaryjskiego w katedrze krakowskiej i w l. 1640/1–1642 prowadził ponownie wykłady na Wydziale Filozoficznym. W tym czasie poświęcił się studiom prawniczym i na podstawie ogłoszonej 23 VI 1642 tezy Quaestio de Laesione ultra dimidium uzyskał stanowisko seniora Bursy Prawniczej, a 19 IV 1646 przeniósł się do Kolegium Jurystów, po przedstawieniu dysertacji inkorporacyjnej Quaestio de sponsalibus. Jednocześnie został obrany prepozytem domu (urząd ten pełnił następnie w l. 1651, 1654/5, 1658, 1661/2, 1664/5), a na Wydziale Prawa objął katedrę «novorum iurium». Jesienią 1649 (18 IX) wyjechał na dalsze studia do Włoch; wrócił wiosną r. n. z doktoratem teologii i obojga praw, oba uzyskane zapewne w rzymskiej Sapienzy. Protonotariusz apostolski, od r. 1652 kustosz kolegiaty Wszystkich Świętych w Krakowie, w dn. 15 XII 1653 otrzymał z prezenty Kolegium Prawniczego probostwo w Koniuszy. W cztery lata później, już jako profesor «ordinariorum iurium», przeprowadził nostryfikację doktoratu prawa w Uniw. Krak. po przedłożeniu w grudniu 1657 rozprawki Quaestio de Juramento Calumniae, --. Był kilkakrotnie obierany na dziekana Wydziału Prawa, m. in. w l. 1658, 1662, 1666/7, którego to Wydziału został w końcu seniorem. W dn. 5 III 1666 wszedł jako kanonik do kapituły katedralnej krakowskiej. Zmarł prawdopodobnie wiosną 1669 (po 5 III) w Krakowie. --
