Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym pełnionych funkcji/urzędów/ról

Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 470

Dąbrowski Adam (Adam z Dambrowy) († 1494) kanonik gnieźnieński i krakowski, dziekan poznański, kantor włocławski, pochodził – wedle Długosza – z wielkopolskiego rodu pieczętującego się herbem Drogosław. Późniejsza działalność D-go wskazuje, że studiować musiał na jakiejś wszechnicy, co upoważnia do zidentyfikowania go z Adamem, synem Dziersława z Dąbrowy, który w r. 1442 intytułował się w Akademii Krakowskiej. W r. 1452 wystąpił po raz pierwszy między kanonikami kapituły poznańskiej -- 24 XI 1454 został scholastykiem poznańskim, w r. następnym dziekanem poznańskim. W tym też okresie powołała go do swego grona kapituła krakowska i wyposażyła w prebendę zwaną »Topolska«; w r. 1468 wszedł do kapituły gnieźnieńskiej, a od r. 1470 występował m. in. również w godności kanonika włocławskiego. -- ostatni raz z wiosną r. 1494 spotykamy się z D-im w Włocławku. --

Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 471

-- dochowały się fragmenty dwóch jego mów z 1 I i 22 III 1479. --