Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym edukacji i stopni naukowych
Informacje źródłowe i ich interpretacja
Informacje w zapisie źródłowym | Zdarzenie naukowe (zinterpretowane) | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Imię: | Zygmunt |
| ||||||||||||||
Nazwisko: | Gossinger | |||||||||||||||
Desygnat stanowy: | --- | |||||||||||||||
Imię ojca: | --- | |||||||||||||||
Miejsce pochodzenia: | --- | |||||||||||||||
Typ zdarzenia: | posiadanie stopnia | |||||||||||||||
Etap edukacji/stopień naukowy: | magister | |||||||||||||||
Dziedzina nauki: | --- | |||||||||||||||
Instytucja: | Uniwersytet Krakowski, (Uniwersytet Krakowski (Akademia Krakowska)) | |||||||||||||||
Datacja: | pocz. wiosny 1489 — kon. marca 1491 | |||||||||||||||
Komentarz: | Datacja na podstawie dat pobytu Konrada Celtisa w Krakowie. |
Pełna treść zapiski źródłowej
Źródło: Polski Słownik Biograficzny, t. 3 (1937)
Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 226
Celtis (lub Celtes) Konrad (1459–1508), wędrowny humanista niemiecki i prawdziwy pionier idei Odrodzenia w Europie środkowej, przyniósł je także do Krakowa i tu krzewił przez dwa lata (1489–91); choćby więc nawet nie był w r. 1490 wykładał jako »extraneus« w Uniwersytecie Krakowskim (wykład taki przyjmują Fijałek i Morawski), to przez intensywną działalność poza Uniwersytetem należy także do kultury polskiej i słusznie w historiach literatury i kultury polskiej stale bywa omawiany. Syn frankońskiego chłopa Jana Bickela (urodzony w Wipfeld pod Würzburgiem), przybywając w r. 1489 do Krakowa, był już znaczną wśród humanistów figurą. Po studiach w Kolonii (1478) i Heidelbergu (1484), -- gdzie promował się na magistra, puścił się na wędrówkę po Niemczech, zatrzymując się w Erfurcie, Rostocku, a przede wszystkim w Lipsku (1486/7). Tam wykładał już filozofię Platona, retorykę Cycerona, poetykę Horacego, wydał dwie tragedie Seneki i urządzał przedstawienia dramatów starożytnych. -- Opuściwszy Włochy, podążył C. na dwór Macieja Korwina do Budy, a stąd do Krakowa, gdzie przybył na wiosnę 1489 r. W letnim półroczu t. r. wpisał się na uniwersytet. Do immatrykulacji skłoniła go nie, jak Kallimacha Buonacorsi w r. 1472, myśl o przyszłej karierze uniwersyteckiej w Krakowie, ale poświadczona przez starego biografa chęć uzupełnienia studiów matematycznych i astronomicznych u Wojciecha z Brudzewa. -- odwdzięczył się krakowianom -- założeniem pierwszego w Europie środkowej towarzystwa literackiego pod nazwą »Sodalitas litteraria Vistulana«. Do tego towarzystwa należeli niektórzy magistrowie uniwersyteccy, jak Wojciech z Brudzewa, Jan Sommerfeld starszy, Jan Bar (Ursinus), Stanisław Selig, Zygmunt Gossinger (Fusilius), -- Między jego poezjami znajduje się hołd dla Kallimacha jako śpiewaka Fanni i Drusilli, pochwała profesorów krakowskich, Brudzewczyka, Seliga i Ursyna, elogium »gimnazjum krakowskiego«, panegiryk na Polskę, opis salin Wielickich, nawet żubra. W wierszu De navigatione sua Sarmatica (wyd. 1492) opisał wycieczkę z Krakowa Wisłą do jej ujścia. Pierwsza księga Amores (wyd. 1502) opiewa miłość do nadwiślańskiej Halszki, przezwanej Hasiliną, dla której miał się nawet uczyć po polsku. Gdy, poduczywszy się matematyki i astronomii, wyjechał z początkiem r. 1491 z Krakowa, --
Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 227
-- Katedrę uniwersytecką dostał najpierw w Ingolstadzie (1492), potem w Wiedniu (1497), gdzie zorganizował pierwsze w Europie Collegium poetarum et mathematicorum (1502); tutaj też zmarł w r. 1508. --
Komentarz do zapiski |
---|
Biogram PSB: Tadeusz Sinko, Celtis Konrad (1459-1508), s. 226-227. |