Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym edukacji i stopni naukowych

Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 621

Sławnik (zm. 1454), archidiakon uniejowski, kanonik gnieźnieński, kanclerz kapituły poznańskiej. Był synem Pawła, właściciela Radziątkowa w pow. piotrkowskim; w polskich źródłach notowany zazwyczaj bez miejsca pochodzenia. -- Po r. 1405 S. został plebanem w szlacheckich Kłomnicach w ziemi wieluńskiej. Jako Sławnik z Kłomnic wpisał się w r. 1412 na Uniw. Krak. i tu w r. 1415 uzyskał bakalaureat na Wydz. Sztuk Wyzwolonych. -- Na plebanii w Kłomnicach potwierdzony jest jeszcze w r. 1438; posiadał ją zapewne do śmierci. -- W r. 1426 wystąpił po raz pierwszy z tytułem archidiakona uniejowskiego

Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 622

i beneficjum to, -- utrzymał do śmierci. -- W r. 1437 S. rozpoczął na szerszą skalę zabiegi o beneficja; być może były one ułatwione przez objęcie arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w t.r. przez kolegę S-a ze studiów, bakałarza z r. 1415, Wincentego Kota. W r. 1437 toczył spór o altarię w katedrze poznańskiej i otrzymał, -- papieską prowizję na kanonikat w katedrze gnieźnieńskiej; prowizja powtórzona w r. 1438 --, została ostatecznie zrealizowana instalacją 10 XII 1439. W aktach sporu S. nazywany był archidiakonem i kanonikiem uniejowskim; teraz najpewniej złożył to ostatnie beneficjum. -- Dn. 19 VIII 1441 Wincenty Kot mianował S-a oficjałem uniejowskim; funkcję tę piastował niedługo (już w r. 1443 występuje jego następca). -- Od r. 1441 występował jako kanonik na posiedzeniach poznańskiej kapituły katedralnej, a od poł. r. 1443 – jako kanclerz tejże kapituły. -- Jeszcze 1 I 1454 uczestniczył w posiedzeniu kapituły gnieźnieńskiej. Zmarł przed 7 III t.r., kiedy to kapituła poznańska nadawała dom kanonicki po nim i instalowała nowego kanclerza; --