Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym edukacji i stopni naukowych

Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 324

Junga (Junge, Jounge, Jungius, Jung) Adrian (1550 lub 1551–1607), pisarz i kaznodzieja kontrreformacyjny, jezuita. Syn Jerzego, ur. w Płońsku na Mazowszu, w rodzinie pochodzenia szkockiego (może szlacheckiej); uczył się początkowo w rodzinnym mieście, następnie (1561–5) w związanej z Akademią Krakowską szkole w Pułtusku. Poetykę studiował w Gdańsku (1565–6), retorykę i dialektykę w kolegium jezuickim w Pułtusku (1567–8) i Wiedniu (1568–9). W semestrze zim. 1569/70 r. zapisał się na Akad. Krak. -- Dopiero 24 II 1573 r. został J. przyjęty do zakonu i wysłany do Wilna na studia filozoficzne. Tam również w l. 1575–8 uczył retoryki i jęz. greckiego. Tych samych przedmiotów nauczał w kolegium poznańskim od r. 1578, gdzie 1 IV 1580 r. otrzymał święcenia, i oprócz retoryki i dialektyki objął wykłady etyki naturalnej dla retorów. --

Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 325

-- 18 X 1582 r. udał się na studia teologiczne do Akad. Wileńskiej, które odbywał pod kierownictwem profesorów: Antoniego Ariasa, Garcii Alabiano i Emanuela Vegi i otrzymał tytuł magistra nauk wyzwolonych (24 I 1585) -- W tym czasie objął z powodzeniem ambonę po Piotrze Skardze w kościele Św. Jana w Wilnie, a nadto uczył w akademii przedmiotów «nadzwyczajnych»: komputu, arytmetyki i fizyki. Gdy powrócił do Poznania, zainaugurował tam (16 IV 1586) wykłady arytmetyki i fizyki -- odpowiedzi na «questiye» udzielił J. w obszernym traktacie pt. Rozwiązanie piącidziesiąt y dwu quaestiy…, do którego dołączył Odpis na ksiąszki iednego Evangielika przeciw Obrazom Chrześcijańskim (1593, 1599) -- wystąpił przeciw niej J. w odręcznym piśmie, które Maciej Żydowski wydał pod swoim nazwiskiem: Libelli pseudoevangelici… (1593). Wywołało ono natychmiastową odpowiedź Mikołajewskiego „Vindiciae…” (1593). Autor, pomijając Żydowskiego, przesłał swoje dziełko J-dze. Zarzuty Mikołajewskiego zwalczał J. w książce: Synopsis novi Ewangelii… (1595, 1597). --

Fragment zapiski 3 , Numer strony/karty w źródle: 326

-- Nie ulega żadnej wątpliwości, że zbiory kazań: Messiasz… (1597) i Eucharistia… (1602), opublikowane pod nazwiskiem prymasa Stanisława Karnkowskiego, są dziełem J-i. -- Jest prawdopodobne, że J. był tłumaczem „Katechizmu Rzymskiego” wydanego w r. 1603 w Kaliszu przez prymasa Karnkowskiego. W l. 1598–1605 przydzielony był J. jako kaznodzieja do domu profesorów Św. Barbary w Krakowie -- przybył do Poznania 30 I 1606 r., gdzie miał nadto wykładać kontrowersje na otwartym tam w r. 1598 studium teologicznym. Wykłady rozpoczął za rektoratu Marcina Śmigleckiego 4 IV 1606 r. traktatem o bóstwie Ducha św. J. padł ofiarą zarazy w Poznaniu 26 VIII 1607 r. --