Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym edukacji i stopni naukowych

Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 29

Brykner Daniel Adam (1633–1706), reformat, z krakowskiej rodziny mieszczańskiej. Dnia 22 IV 1655, już po otrzymaniu święceń kapłańskich, uzyskał na Wszechnicy Krakowskiej stopień magistra artium, poczem jako extraneus dorywczo wykładał (w l. 1659, 1661, 1666). W tym samym czasie uzupełniał studia, zdobył doktorat obojga praw w Krakowie albo we Włoszech, gdzie przebywał przez czas dłuższy w charakterze guwernera młodych paniczów wielkiego rodu. Przebywając w Rzymie, uzyskał godność prałata domowego i protonotariusza apostolskiego. Nadto był kanonikiem kolegiaty W. W. Świętych w Krakowie. W r. 1667 wstąpił do zakonu reformatów prowincji małopolskiej, zamieniając dawne imię Adam na zakonne Daniel. -- bezpośrednio niemal po złożeniu ślubów zakonnych powołany został na mistrza nowicjatu do klasztoru w Wieliczce i około 20 lat sprawował ten ważny i odpowiedzialny urząd. Później był gwardianem klasztoru krakowskiego (w l. 1687–8, 1695–7), kustoszem, czyli zastępcą prowincjała (1689–92), definitorem czyli członkiem Rady prowincji (1683–6), oraz członkiem komisji, zajmującej się poprawianiem tekstu statutów prowincjalnych (1687). Zmarł w Krakowie 28 I 1706 r. --

Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 30

-- Owocem tych wykładów były dwa dzieła: najpierw Theologia zakonna człowieka duchownego, stanowiąca napisany zwięźle w formie krótkich punktów podręcznik rozmyślań o podstawowych zasadach i prawdach życia wewnętrznego. Że podręcznik ten był ceniony i używany w zakonie, dowodem są cztery wydania: z r. 1689, 1721, 1762 i 1769. -- Drugim jego dziełem jest obszerny wykład reguły franciszkańskiej: Genuina et literalis regulae S. P. Francisci Fratrum Minorum… expositio (Kr. 1691), zastosowany w szczególności do reformatów. --