Fragment zapiski 1 ,
Numer strony/karty w źródle: 21
Adam z Wilna, pisarz, później sekretarz kancelarji wielkoksiążęcej, kanonik wileński († 1517). Nieszlacheckiego pochodzenia (honorabilis), syn Jakóba --. Kształcił się w szkole katedralnej wileńskiej, a potem przez lat przeszło 10 przebywał na Uniwersytecie Krakowskim (1478–1489) --. W r. 1482 został bakałarzem, 1488 mistrzem, a w półroczu zimowem 1488/9 objaśniał jako extraneus Horacego. Powróciwszy do Wilna, pracuje (już 1492) w kancelarji jako pisarz (notarius) i używany jest do rozmaitych poselstw --. Spod jego pióra wyszedł akt unji wileńskiej z r. 1499 (łaciński), opatrzony pod zakładką ruskim dopiskiem: »Pisał Adam Jakubowicz Skotrij«. -- Aleksander --, zostawszy królem polskim, dał Adamowi prezentę na kanonję w Sandomierzu. Jednak Adam pozostał w Wilnie i pisał nadal akty kancelaryjne, albo wyjeżdżał na komisje, np. w r. 1505 w sprawie uregulowania granicy litewsko-inflanckiej, już jako sekretarz. Za Zygmunta został kanonikiem wileńskim i w r. 1510 zapisany jest z pełnym tytułem: »Venerabilis Adam Jakubowicz de Kotra, Vilnensis et Sandomir. eccl. canonicus«. W kapitule wileńskiej pojawia się po raz ostatni 24 XII 1516, a już 25 V 1517 król Zygmunt komu innemu nadaje prezentę na kanonję sand. »post obitum Adae de Cothra«.
