Pełny podgląd notatki o twóczości i księgozbiorze

Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 570

Odymalski Walenty (ok. 1620–1680), poeta duchowny katolicki. Pochodził prawdopodobnie z szlachty mazowieckiej, z rodziny osiadłej w miasteczku Secemin (woj. sandomierskie), gdyż O. pisał się z Secemina. W r. 1642 uzyskał w Akad. Krak. stopień bakałarza, w t.r. ukazał się pierwszy znany utwór O-ego Żałoba pogrzebowa na zeście Zofiej Opalińskiej --. Przed r. 1654 przyjął święcenia kapłańskie. W styczniu 1654 był komendarzem kościoła secemińskiego. -- w r. 1678, -- wymieniony jest --

Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 571

z tytułami kanonika sandomierskiego, dziekana kijewskiego i plebana sędziejowickiego. Tytuły owe nie znajdują jednak potwierdzenia w aktach kapituły sandomierskiej, a w aktach wizytacji dekanatu kijewskiego z r. 1679 w ogóle nie został wspomniany. -- O. utrzymywał związki z Krakowem i Akad. Krak., miał znajomych wśród jej profesorów, dzięki czemu historiograf Akademii Stanisław Józef Bieżanowski i Jan Rudzki opatrzyli swymi wierszami obszerną mesjadę O-ego pisaną oktawą, pt. Świata naprawionego od Jezusa Chrystusa… ksiąg dziesięć (Kr. 1671). Trzy pierwsze księgi były drukowane w Krakowie już w r. 1663. Także pozostałe poezje O-ego drukowane były wyłącznie w Krakowie. Są to: Nenie żałobne na zejście Joanny Barbary Koniecpolskiej (1654), Żałosna postać Korony Polskiej (1659), gdzie O. opisał wojnę ze Szwedami i z Kozakami, oraz utwór maryjny w oktawach pt. Wizerunk doskonałej świątobliwości (1660). Zmarł O. w Krakowie w r. 1680. --