Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym pełnionych funkcji/urzędów/ról

Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 113

CLVIII. Literae Magistri Andreae Galka de Dobschino profugi, ad Doctores et Collegiatos Universitatis studii Cracoviensis scriptae.
In Glogovia minori, Anno 1449, die 23 mensis Iunii.

Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 113

O Petre de Liptouia, Paule de Clobuczsko, Iohanne de Ludziczsko, Michaele de Crosna, Alberte de Lyssecz, Iohanne de Helgoth, Paule de Piscowicze, Bartholomee de Radom, Iohanne de Canth et Benedicte de Cracov cum caeteris membris vel sociis vestri Studii Cracoviensis, qui ambitis primos recubitus in coenis et primas cathedras in lectorio, agonizantes usque ad finem vitae vestrae pro praedictis, nescientesque, quod peccatum ambitionis sit gravius peccato Sodomiae, ut patet de Iasone sacerdote (Machabaeorum iv.), qui propter ambitionem summi sacerdotii in Ierusalem promisit regi aedificare ephebia et prostibulum masculorum prope templum Salomonis, quod et fecit. In quo facto ambitio Iasonis fuit gravius peccatum, quam Sodomia, iuxta regulam Aristotelis (primo Posteriorum), propter quod unum quidquam tale ipsum magis. Scribitis nude sine probatione de mea persona, quod essem infectivus fidei Christianae: quibus scriptis vestris nullus hominum obligatur ad credendum, patet per locum a maiori negative, cum tractatui, quem scripsistis contra Papam, nullus obligatur ad credendum. Et Sacra Scriptura attestante (i. Iohanne iv.): Carissimi, nolite omni spiritui credere, sed probate spiritus, si ex Deo sint. Plane vero ex praedictis vestris scriptis habetur, quod vosmet ipsi sitis perfidi haeretici vel saltem apostatae manifesti in eo, quod vultis ab hominibus vocari Rabbi et Magistri, prout subscriptio vestra hoc ostendit, et in hoc directe facitis contra fidem Evangelii et apostolicam (Matth. xxiij.): Nec vocemini magistri, quod magister vester est Christus; et (Iacobi iij.): Molite plures magistri fieri, fratres mei, scientes, quoniam iudicium maius sumitis. Quisnam vobiscum contra hanc fidem praedictam dispensavit? Nec enim maior Christo, nec aequalis. Si dicatur esse maior, ut puta Papa vel Concilium, tunc talis est Antichristus, qui extollitur super omne, quod dicitur Deus (ij. ad Thess. ij.). Nec potest dici aequalis Christo, ut scilicet Spiritus Sanctus: ipse enim non est contra Christum. Nec valet illud subterfugium unicum vestrum, quod soletis allegare (Iohan. xvj.): Adhuc multa habeo vobis dicere; sed non potestis portare modo quia illud dictum fuit ante resurrectionem Christi, quando Apostoli nondum habuerunt omnem fidei veritatem; sed postquam in die Pentecostes Spiritus Sanctus datus est Apostolis, tunc docuit eos omnem veritatem, ut patet ex Iohannis capitulo supradicto: Cum autem venerit ille Spiritus veritatis, docebit vos omnem veritatem. Ex quo textu Evangelii plane patet, quod a tempore missionis Spiritus Sancti in Apostolos non fuit, nec est opus quaerere plures veritates ad salutem, quam quae sunt in fide evangelica et apostolica nobis scriptis commendata, ut etiam Act. xv. in Concilio Apostolorum est expressum. Praeterea libros Wicleff

Fragment zapiski 3 , Numer strony/karty w źródle: 114

non vultis acceptare, cum tamen sine notitia ipsorum infinitas particulas logicae, philosophiae, Sacrae Scripturae et fidei Christianae, tanquam caecus colores, non potestis cognoscere, neque iudicare. Et primo sine praedicta notitia non potestis veraciter solvere illum syllogismum: Haec essentia divina est pater, haec essentia divina est filius, ergo filius est pater; similiter illum: Christus in triduo fuit corpus, Christus in triduo fuit anima, ergo anima fuit corpus. Aor est bor, sunt articuli fidei, quia Christus est sepultus non secundum animam, et descendit ad inferos non secundum corpus, quod tunc fuit in sepulcro, nec secundum divinitatem, quae ut sic est immobilis (viij. Physicorum). De Sacramento altaris cum Innocentius Papa non habuit contra Wicleff argumenta, nec aliquam auctoritatem Sacrae Scripturae efficacem aut vivacem rationem ad probandum per quatuor folia magna aut tabulas latiores in circulo civitatum singularum collocandas, et per alia sensibilia apparamenta, videlicet buccinas, fistulas, tympana, citharas, baculos cereos et ceratos etc., nec non per novitatem festi Sacramenti Eucharistiae recenter adinventam, per vim conclusit coram vulgaribus contra Wicleff: cum tamen in coena Domini non legimus duodecim Apostolos Domini flexisse genua coram praedicto Sacramento, nec in primitiva Ecclesia sic flectebant, prout et hodie apparet evidenter apud Graecos et alios Christianos. Plures etiam famosi Doctores Romanae Ecclesiae dicunt, quod Sacramentum Eucharistiae non debet latria adorari. Item de confessione auriculari coram sacerdote et de manus impositione, quae impositio ab Hirco habet ortum, sacerdos dicens verba absolutionis saepe dicit falsum et mentitur, posito quod confitens abscondat aliqua peccata sua propter verecundiam et non recitet ipsa coram sacerdote, et Deus ex certo suo iudicio nobis occulto non dimittat peccata sic confitenti; et non sequitur: Ego te absolvo, si apud Deum es absolutus, ergo Ego te absolvo; quod in simili non sequitur: Si tu es asinus, tu es cudibilis, ergo tu es asinus, ut ex logica satis patet. Haec exempla de libris Wicleff nulla sunt respectu aliorum; sed eadem vobis scribo, ut forte aliqui vestrum moveantur ad legendum et intelligendum dictos libros, quia ex ipsorum cognitione et intellectu ad profundissimas veritates Sacrae Scripturae lucidissime pervenitur. Ideo suadeo vobis, ut nequaquam spernatis, neque extinguatis dictos libros; etiamsi fuerint apud nos extincti, adhuc in voluminibus Thomae Waldensis sententia librorum Wicleff remanebit. Et item in aliis partibus Regni Poloniae habentur libri Wicleff copiose; qui libri, si sunt ex consilio hominum, dissolventur ; si autem non ex hominibus sunt, sed ex Deo, nequaquam dissolventur. Datum in Glogouia minori, feria secunda in vigilia Beati Iohannis Baptistae. Apparet in caligas dictator literas vestras fere fere ipsum ast gigas.
Andreas de Dobschino Canonicus ecclesiae S. Floriani.

Komentarz do fragmentu zapiski:
(Ex libris typo impressis: Heyne Ioh.: Dokumentirte Geschichte des Bisthums und Hochstiftes Breslau. Breslau 1868, Tom. III. pag. 67. — Item Wiszniewski Mich. Historya literatury polskiej. Kraków 1841, Tom III. pag. 233.)