Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym pełnionych funkcji/urzędów/ról

Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 396

Chojeński Jan, h. Abdank (1486–1538), biskup krakowski, kanclerz w. kor., urodził się 17 III, prawdopodobnie w Golejewku, z ojca Jana († 1534) i matki Anny z Krzyżanowa, h. Łodzia. -- Ch. po ukończeniu szkół niższych w Poznaniu zapisał się w półroczu letnim 1502 na Uniwersytet Krakowski, gdzie słuchał wykładów m. in. ks. Walentego Wróbla. Tutaj zaprzyjaźnił się z Piotrem Gamratem, późniejszym arcyb. gnieźnieńskim. W r. 1505 uzyskał bakalaureat sztuk wyzwolonych. Do r. 1507 pogłębiał jeszcze swoje studia w Krakowie, po czym wyjechał do Włoch na wydział prawny Uniwersytetu w Sienie, który ukończył przed r. 1514 ze stopniem doktora obojga praw. Po powrocie do kraju znalazł oparcie u swojego krewniaka Jana Konarskiego, bpa krakowskiego, który go przyjął na swój dwór w charakterze kanclerza (z tym tytułem spotykamy go już 22 V 1514), nadał mu dziekanię kielecką, wyrobił probostwo w Kościelcu, wreszcie 30 VIII 1515 wprowadził jako kanonika do kapituły krakowskiej. -- Po śmierci Jana Konarskiego, bratanka bpa († 24 XI 1522), otrzymał wakującą po nim godność archidiakona krakowskiego. -- Od czerwca 1523 r. Ch. pełnił obowiązki sekretarza królewskiego, -- ok. r. 1526 został sekretarzem wielkim kor. -- w r. 1526 otrzymał na polecenie króla godność proboszcza kapituły poznańskiej -- Przy pierwszym wakansie po śmierci prymasa Łaskiego król mianował go 11 VI 1531 bpem przemyskim. --

Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 397

-- otrzymał przy poparciu elektora 3 X 1535 biskupstwo płockie -- król -- oddał mu 16 II 1537 pieczęć w. kor. Przy nowych wakansach, po śmierci prymasa A. Krzyckiego, król mianował Ch-go 4 VII 1537 bpem krakowskim. -- w dniu zakończenia sejmu, gdy posiedzenie przeciągnęło się do zachodu słońca, nabawił się zapalenia płuc i po kilkudniowej chorobie zmarł 11 III 1538.

Fragment zapiski 3 , Numer strony/karty w źródle: 398

-- Ch. był opiekunem kształcącej się młodzieży. Na polecenie profesorów Uniw. Krak. przyjął na swój dwór młodego bakałarza sztuk wyzwolonych, Marcina Kromera, którego przez sześć lat zatrudniał w swej kancelarii, następnie w r. 1537 wysłał na dalsze studia do Włoch (K. dedykował mu pierwsze swe przekłady Arystotelesa, Pytagorasa i »Consolatio Choinio post mortem patris«, 1534 i i.). -- Zwłoki jego spoczęły za wielkim ołtarzem w katedrze wawelskiej (nagrobek przeniesiono później do kaplicy Olbrachta); --