Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym pełnionych funkcji/urzędów/ról

Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 285

Szymon z Szamotuł (zm. ok. 1561), doktor medycyny, profesor Uniwersytetu Krakowskiego. Był synem Bartłomieja; -- Dn. 17 XII 1511 wpisał się S. na Uniw. Krak., wnosząc 4 gr opłaty immatrykulacyjnej. W r. 1513 został bakałarzem, a w r. 1516 magistrem sztuk wyzwolonych. Od r. 1516 wykładał na Wydz. Sztuk jako extraneus spoza wydziału; 27 II 1518 został przyjęty na Wydział i od tego czasu wykładał jako extraneus wydziałowy. -- Dn. 3 VII 1520 był już rektorem szkoły przy kolegiacie Wszystkich Świętych w Krakowie; odchodząc z tego stanowiska, otrzymał w lipcu 1521 należną rektorowi dziesięcinę, ale jeszcze 3 X t.r. wystąpił z tytułem rektora. Dn. 22 I 1523 wszedł w skład Kolegium Mniejszego na miejsce Wojciecha z Krajny, -- W r. 1526 był seniorem Bursy Ubogich. Najpóźniej w r. 1523 rozpoczął S. studia na Wydz. Medycznym Uniw. Krak.; w r. 1524 był już bakałarzem medycyny. Podczas pierwszej na Uniw. Krak. promocji na Wydz. Medycznym został 28 II 1527 razem z Mikołajem Sokolnickim i Adamem z Brzezin promowany przez rektora Łukasza Noskowskiego na doktora medycyny; -- W semestrze letnim 1528 pełnił S. godność dziekana Wydz. Sztuk Wyzwolonych, w r. 1530 był dziekanem Wydz. Medycznego; -- W r. 1529 był już kanonikiem kolegiaty Wszystkich Świętych i altarystą tamtejszego ołtarza Wniebowzięcia NMP, a w r. 1532 - altarystą ołtarza św. Donata w kościele św. Anny. Jego dalsza kariera uniwersytecka uległa zahamowaniu w wyniku małżeństwa, jakie zawarł przed 27 IX t.r. z Anną Warpęszczyną, -- Małżeństwo to zostało krytycznie przyjęte przez środowisko uniwersyteckie; w konsekwencji S. opuścił Kolegium Mniejsze, zrezygnował ze wszystkich beneficjów (czynsz z altarii w kolegiacie Wszystkich Świętych pobrał po raz ostatni w r. 1534) -- Dn. 15 I 1536 brał jednak udział w zgromadzeniu profesorów, -- Na Uniwersytecie pojawił się ponownie w r. 1540 jako konsyliarz rektora Jana z Sanoka; wziął wówczas udział w rozsądzeniu sprawy Andrzeja Dąbrowskiego, oskarżonego o zaniedbanie głoszenia kazań w katedrze krakowskiej. -- Przed październikiem 1542 był lekarzem kapit. włocławskiej. -- Ze stanowiska lekarza kapituły S. zrezygnował zapewne w związku z awansem w Krakowie, gdzie 27 VII 1542 otrzymał nominację Rady Miejskiej na stanowisko medyka

Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 286

miejskiego oraz na katedrę medycyny z fundacji Macieja z Miechowa, wakującą po zmarłym prof. Janie Noskowskim; -- Jako wykładowca zwycz. na Wydz. Medycznym występował w r. 1544 z dziekanem Adamem z Brzezin przeciw Grzegorzowi ze Żnina, -- Po wydaniu przez rektora Jana z Piotrkowa zakazu leczenia i skazaniu Grzegorza na karę 10 grzywien przedstawiciele Wydziału uznali wyrok za zbyt łagodny i zgłosili apelację, -- Problemy kapit. włocławskiej z zapewnieniem sobie opieki medycznej i zapewne pamięć o umiejętnościach S-a sprawiły, że tamtejsi kanonicy 9 I i 22 VIII 1545 postanowili wysłać do niego listy z zaproszeniem do ponownego objęcia stanowiska lekarza. S. przyjął ofertę i przed 20 I 1546 przybył do Włocławka; -- Zniecierpliwiona niewypełnianiem obowiązków przez S-a krakowska Rada Miejska 22 VIII 1544 usunęła go z katedry i powołała na nią Marcina z Chrosny. S. nie przyjął decyzji Rady do wiadomości, a Uniwersytet nie uznał dokonanej jednostronnie nominacji nowego wykładowcy. W r. 1547 prof. Mikołaj z Szadka w imieniu Uniwersytetu podjął z ratusza należne wykładowcy za trzy kwartały 15 grzywien czynszu; -- Pozwany przez Radę Miejską S., -- stanął 10 III 1548 w Krakowie przed sądem rektorskim. Rektor przyznał miastu rację, a wyrok ten został potwierdzony przez oficjała. Mimo to S. złożył apelację i zdołał wywalczyć zaległe sumy; -- katedry uniwersyteckiej jednak nie odzyskał. -- Dn. 17 X 1561 Krzysztof pokwitował kapit. włocławskiej odbiór należnych S-owi 4 i pół grzywien. Dalsze losy S-a pozostają nieznane. Zapewne wkrótce potem zmarł, bowiem 2 I 1562 i 16 VIII 1563 kapit. włocławska wprowadziła do swojego grona nowych lekarzy --