Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym pełnionych funkcji/urzędów/ról

Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 784

Oleśnicki Zbigniew z Oleśnicy h. Dębno (ok. 1430–1493), podkanclerzy koronny, biskup kujawski, potem arcybiskup gnieźnieński. Był synem Jana zwanego Głowaczem, woj. sandomierskiego (zob.), i Anny z Tęczyna, -- W r. 1454 rozpoczął studia na Uniw. Krak. W r. 1458 uzyskał stopień bakałarza, w r. 1460 magistra sztuk wyzwolonych. Pracował długie lata w kancelarii Kazimierza Jagiellończyka jako pisarz (1451–69), sekretarz (1470), następnie wielki sekretarz (1472), w końcu został podkanclerzym (1472–6). --

Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 785

-- Był plebanem w Piotrawinie, kanonikiem krakowskim, włocławskim, sandomierskim i gnieźnieńskim (1471), scholastykiem i prepozytem krakowskim, w r. 1473 został biskupem kujawskim (otrzymał prowizję papieską 11 XII 1473). W okresie czasu, gdy łączył godność biskupa z zajęciami podkanclerzego, nie zajmował się sprawami diecezji. Od czasu zrzeczenia się pieczęci (sierpień 1476) jego udział w zarządzaniu diecezją stał się większy -- Po śmierci Jakuba z Sienna (październik 1480) O. został obrany za poparciem króla na arcybiskupa gnieźnieńskiego (28 XII 1480) -- Zmarł w Łowiczu 2 II 1493. Pochowany został w katedrze w Gnieźnie. --