Pełny podgląd zapiski o zdarzeniu dotyczącym pełnionych funkcji/urzędów/ról

Fragment zapiski 1 , Numer strony/karty w źródle: 295

324. Anno 1564, die Mercurii quinta decimamarcii, in convocatione rectoris hac forma ad omnes dominos doctores et magistros salariatos data: Eximie domine doctor et magister venerande. Adesse hodie hora vigesima in vaporario communi Collegii maioris, cum signum campanula dabitur, dominatio vestra velit, ad audiendum, domino magistro Gregorio Novicampiano, collegae minoris Collegii, adcitato, statutum »De insurgente contra rectorem Universitatis« legi et ad decernendam in eum secundum illud statutum sententiam vel graviorem, ut delicto eius, sabbato proxime praeterito {{1}}, publice, in lectorio superiori theologorum in rectorem commisso, respondeat. Adsit autem dominatio vestra, sub poena iuratae obedientiae et prout diligit bonum Almae istius Universitatis. Detur omnibus dominis omnium facultatum doctoribus et magistris tantum salariatis.

Komentarz do fragmentu zapiski:
{{1}} 11 III.

Fragment zapiski 2 , Numer strony/karty w źródle: 296

Christi nomine invocato, ipsum solum Deum prae oculis habentes, pro tribunali sedentes, vigore statuti Universitatis titulum hunc habentis »De poena insurgentis contra rectorem« et de concordibus suffragiis omnium dominorum doctorum et magistrorum hic congregatorum et totam Universitatem repraesentantium, rationem intercessionis

Fragment zapiski 3 , Numer strony/karty w źródle: 297

prelatorum praenominatorum habentium, dicimus, decernimus et pronunciamus, ad instantiam instigatoris officii nostri Alberti bedelli, venerabilem magistrum Gregorium Novicampianum, minoris Collegii collegam, actu sacerdotem, dignitatem domini rectoris Universitatis sine ipsius aliqua rationabili culpa in lectorio superiori, sabbato proxime praeterita lingua procaci graviter laesisse, in hoc, quod ex actu publico (promotionis scilicet quattuor magistrorum) per Albertum bedellum de mandato domini rectoris abire in aurem monitus, tanquam excommunicatus, facere id, multa turpia obmurmurans, recusaverit et inter caetera id dixerit: »non exibo, sum tam bonus atque ille«. Admonitusque iterum ore ipsius rectoris, ut exiret, noluit. Iubente autem domino rectore promotori, ut sileret, tum primum se ex loco suo proripuit, multa maledicta vulgaria proferens et in foribus lectorii pede fixo elevans, manum comminatoriam in dominum rectorem, in loco suo sedentem, haec verba polonica, audientibus et videntibus omnibus, praesentibus doctoribus, magistris et studiosis protulit: »Przysiegam Bogu, zecz to oddam! nie bylbych Boroviecskiem, iesli na tobie kiia nieodidę«. Proptereaque illum, qui sic suae honestatis, reverentiae et obedientiae rectori iuratae oblitus fecit et omnibus videntibus et audientibus scandalum dedit, dignitatemque rectoris polluit, imprimis ad poenam decem marcarum pecuniae solvendam et reponendam apud officium nostrum hinc in uno mense iuxta statutum supradictum condemnamus, hoc adiungentes, ut deprecationem culpae suae publicam in eodem auditorio superiori in simili congregatione doctorum, magistrorum et studiosorum vel per mandatum singulare domini rectoris ad hoc collectorum, verbis supplicibus, quae illi scripta per dominum rectorem dabuntur, faciat. Et quia domino rectori cuius dignitatem sic, ut praescriptum est, laesit, comminari non cessat, etiam decernimus, ut statim fideiussores duos possessionatos constituat, se nihil unquam nociturum personae praefati rectoris nec aliquibus bonis eius, neque per se nec per aliquas subordinatas personas. Si vero aliquid praefatorum in parte vel in toto in tempore praescripto facere neglexerit vel contempserit, tunc ipsum ab Universitate omnibusque eius emolumentis, tanquam membrum putridum, recidendum et proscribendum decrevimus et declaramus hac nostra sententia diffinitiva mediante. Ibidem, quia fideiussores iuxta decretum habere non potuit, tametsi quosdam sui delicti iudices favorabiles habuerit, iuravit corporaliter ex ore domini doctoris Sigismundi Stęzyca, canonici Cracoviensis, se omnibus minis praefato domino rectori renunciare nec unquam illius personae vel bonis per se vel per submissas personas nocere velle.