Full view of a note about event related to functions/offices/roles

Note fragment 1 , Page/tab number in the source: 286

Anno Domini millesimo quingentesimo sexagesimo secundo, die iunii XVII, facta convocacione omnium dominorum doctorum ac magistrorum Universitatis Cracoviensis salariatorum per schedam, sub poena iuratae oboedienciae, singulis exhibitam, hoc tenore verborum: Egregie domine doctor ac magister venerabilis. Sitis hodie hora XIX in hipocausto communi Collegii maioris artistarum ad tractandum, consulendum ac finaliter concludendum, statuendum, ne sit aliquid in magistrum Andream Receptam de Cracovia, collegam minoris Collegii, qui in contemptum et magnum praeiudicium ac incommodum statutorum, privilegiorum et consuetudinum Universitatis, conquisitis sibi clanculum quarundam singularum personarum praesentacionibus, ad beneficium et officium tocius Universitatis ausu temerario obrepere contendit {{1}}, necnon in eos, qui hoc, quod universorum est, singuli, praesentando eundem magistrum suis et privatis sigillis, turbando bonum Universitatis, ordinem ausi sunt sibi usurpare {{2}}, ac ad alia tractanda, sub poena debitae obedienciae et iuratae et prout diligitis bonum Universitatis. Detur omnibus doctoribus et magistris duntaxat salariatis, ex parte rectoris. Post longam et maturam deliberacionem dominorum doctorum et magistrorum bonum ac commodum Universitatis necnon pacem et tranquillitatem diligencium semperque iura, privilegia, constitu- ciones ac consuetudines in sua integritate ac robore conservare ac re-

Comment to note fragment:
{{1}} Andrzej Gostyński, zwany Receptą, extraneus (1558—59), następnie kolega mniejszy (1559—1566). W 1565 r. rzuca Uniwersytet i udaje się do Padwy na studja, gdzie zostaje wkrótce rektorem Uniwersytetu artystów i medyków. Z powodu absencji z końcem 1566 r. pozbawiono go katedry. Zmarł młodo około 1570/1 r. (por. Acta rect. II nr 494 i 519).
{{2}} Już z końcem 1561 r. A. Recepta, mimo nieposiadania przepisanych studjów prawniczych, za poparciem kilku profesorów tego fakultetu, a to Marcina Krokiera, Jakóba Bełzika i ówczesnego dziekana jurystów Jakóba
Gwiazdowskiego, na osobnem posiedzeniu zwołanem w tym celu z końcem listopada lub początkiem grudnia 1561 r. przez Gwiazdowskiego, z wykluczeniem dwu innych członków fakultetu, mianowicie kanonika Zygmunta ze Stężycy i ówczesnego rektora Jana z Turobina, przeciwnych Recepcie, uzyskał senjorat bursy kanonistów z prawem wykładania na tym wydziale. Aliści rektor wkroczył w tę sprawę, Receptę ekskomunikował i zabronił mu wykładać, a dziekana Gwiazdowskiego skazał na karę pieniężną (Acta rect. II nr 450— 452, 454—456). Widocznie Recepta nie dał za wygraną i powtórnie poczynił starania o dostanie się na beneficjum prawnicze.

Note fragment 2 , Page/tab number in the source: 287

Qui quidem dominus rector convocatis, speciali per schedam convocacione, senioribus patribus, decanis ac consiliariis Universitatis, videlicet: reverendo domino Nicolao de Schadek, domino Sigismundo de Stęzicza, canonicis Cracoviensibus, Sebastiano de Cleparz, decano sancti Floriani, Michaele de Wislicza, custode, domino Adamo Metello de Cracovia {{1}}, iurisperitis, Alberto de Poznania, medico, Martino Pilznensi, Nicolao de Bodzęczin, Martino de Racziass, artium decano Cuius quidem convocationis tenor talis erat: Egregie domine doctor ac magister venerabilis. Sitis hodie hora XVIII in habitacione mea ad consulendum ac finaliter concludendum, quomodo post conclusam in superiori convocacitne punicionem, puniendi sunt illi, qui privatis sigillis usi sunt contra statuta, privilegia ac consuetudines Universitatis, sub poena obedienciae. Detur senioribus patribus, decanis facultatum ac consiliariis nostris, ex parte rectoris. Factum est, ut mandabatur. Adsunt praefati omnes. Hi expensis legibus, privilegiis, consuetudine, quibus vim fieri noluerunt, sed rata, firma illa esse debere censuerunt, gravique deliberacione facta, obviare in futurum istiusmodi ausibus volentes, consuluerunt atque una cum domino rectore concluserunt ac decreverunt die XI mensis iulii, magistrum Andream prefatum hoc modo puniendum, ut omnium primum senioratu, cui beneficium est annexum, contubernii iurisperitorum careat, deinde duobus ascensibus, ut vocant, ad beneficia et collegiaturas facultatis iuridicae postea eciam careat iliisque sit privatus. Praesentantes autem sui, videlicet: Foelix Będorsky, theologiae, Martinus Krokier, Iacobus Gwiazdowsky, Gregorius de Znena, iuris doctores, Iacobus Gorsky, Andreas Troperus, Ioannes Wieliczka, artium magistri, maioris Collegii collegae, magister Albertus Vendrogowsky, Ioannes de Kurzelow, Albertus Siecziechowitha, Gregorius Novicampianus, Mathias Piąthek, Ioannes Cracovita {{2}}, Radossicze {{3}}, collegae minoris Collegii ac Foelix Sieprcz, in medicinis doctor, triplici iure eligendi seu electione trina ad beneficia Universitatis vacantia quaecunque, privati sint et careant. Unde et occurrente aliqua vacatione beneficiorum Universitatis, rector Universitatis pro tempore existens convocationem

Comment to note fragment:
{{1}} Adam Matla.
{{2}} Jan Wieczkowski.
{{3}} Stanisław z Radoszyc, późniejszy licencjat praw.

Note fragment 3 , Page/tab number in the source: 288

dicto praesentato et praesentantibus suis dare inhibebit, qui si se temere ingerere non vocati voluerint, ad suffragia ac ad electionem non admittantur, sed penitus ab ea sint exclusi. In posterum autem si qui talia patrare ausi fuerint et praesentatus perpetuo ascensu ad quaevis beneficia Universitatis et praesentantes perpetua electione carere debebunt. Acta sunt haec in rectoratu secundo reverendi domini Ioannis Turobini, decani Crusficiensis et canonici ecclesiae cathedralis Chelmensis, collegae Collegii iurisprudentum {{1}}.

Comment to note fragment:
{{1}} Uchwała ta została na skutek zapadłego w następnem półroczu zimowem 1562/3 r. (za rektoratu M. Krokiera) postanowienia, zanulowana i w następstwie wykreślona i zamazana (miejscami zupełnie nieczytelnie). Z powrotem w półroczu letniem 1563 r. (za rektoratu Sebastjana z Kleparza) przywrócona, wpisana została do księgi uchwał, skąd ją przedrukowujemy na tem miejscu i w tym porządku, w jakim pierwotnie była umieszczona.